“Aku kahwin muda umur 19 tahun, suami kerja kapal kat Singapore balik 6 bulan sekali, jiran pula fitnah aku mengandung anak luar nikah”

“Aku kahwin muda umur 19 tahun, suami kerja kapal kat Singapore balik 6 bulan sekali, jiran pula fitnah aku mengandung anak luar nikah”

 

Aku baru pindah kat kawasan ni dalam 3 tahun camtu, pindah sini sebab arw4h maklong dengan nenek aku suruh mak aku buat rumah kat tanah pusaka sini. Nenek aku ni orang lama kat kawasan kampung sini.

Aku asalnya orang bandar, jadi orang kampung sini tak selesa dengan keluarga aku sebab ingatkan kami sombong. Nak dijadikan cerita, aku ada jiran, orang tua dan ada anak menantu ramai. Selama aku pindah sini aku takdalah mesra sangat dengan jiran sebab aku kerja pagi sampai malam. Weekend keluar. Jadi jarang sangat nak ada kat rumah.

Mak ayah aku jelah selalu tegur jiran nak mesra mesra. Aku kahwin muda umur 19.. suami aku 27 tahun. Kami kahwin sebelum pindah kawasan kampung sini lagi. Tapi kami PJJ. Suami kerja kat atas kapal kat singapore. Balik 6 bulan sekali. Jadi jiran sini tak tahu aku dah kahwin.

Aku mula panas hati dengan jiran aku ni masa masuk tahun kedua aku duduk sini. Aku berhenti kerja sebab aku mengandung. Jadi seketul – seketul perangai anak beranak jiran aku ni aku perhati. Kalau ayah aku renovate rumah dorang pon sebok renovate rumah.

Ayah aku tukar pintu pun dorang tukar jugak. Ayah aku pasang aircond.. dorang pon pasang jugak. Senang cerita semua nak ikut. Tapi tu lantak lah duit dorang. Bukan duit aku. Haha. Mak aku ni jenis suka bagi bagi makanan dekat jiran.

Dari rumah lama lagi mak aku suka bagi bagi jiran, bukan nak ambil hati jiran tapi sekadar nak kongsi rezeki lah. Ada satu haritu mak aku bagi cekodok dengam sambal tumis kat jiran aku. Masa tu hujan lebat.. jadi abang aku letak ja kat dinding rumah jiran aku ni.

Alah rumah kampung dinding tak tinggi mana pun paras pingangg je. Jadi ayah aku telefon jiran aku kasi tahu ada letak makanan kat dinding rumah dia. Dia pon kata okay okay nanti dia ambil. Kami pon dah siap sarapan kami satu family keluar. Tak usya lah jiran tu dah ambil makanan ke belum.

Malam tu kami balik.. sedih ya.. dorang tak ambil pon makanan kat dinding rumah tu.. bukan tak perasan pintu terbukak besar gajah pon boleh masuk. Kalau lupa pun tak kan lah sorang pon tak perasan makanan tu kat situ. Rumah dia ramai kut anak menantu cucu semua ada.

Aku punya sakit hati aku nampak je anak beranak tu tengah lepak depan rumah tu.. aku ambil balik pinggan corell mak aku kat dinding rumah dia tu. Saja cakap kuat – kuat..

“Maaf kalau tak nak pinggan ‘corell’ ni saya ambil balik. Makanan basi. Nanti sakit perut”.

Terus dorang terpinga – pinga cakap tak perasan ada makanan kat situ. Aku jeling. Dalam hati aku cakap kalau bukan sebab nenek aku orang lama kampung ni memang aku sound. Okay cerita pasal aku mengandung, dorang ni tak pernah nampak suami aku semenjak aku pi dah sini.

Suami aku kalau balik pun selalu tak lama sebab mesti akan ajak aku bercuti nak lepas rindu hehe. Bila aku mengandung, mula lah aku dengar suara – suara yang tak sedap didengar katanya aku mengandung anak tak sah taraf. Aku diam lagi.

Tak tahu lagi siapa yang sebarkan cerita camni. Aku ulang alik checkup kat kIinik kk biasa naik grab ja. Tak drive sebab susah parking. Biasalah hospitaI kerajaan kan. Aku balik tu aku turun grab aku nampak makcik – makcik bawang tengah duduk depan rumah jiran aku pandang aku dengan perut boyot.

Aku cuma padang macamtu je. Tak tegur. Aku masuk rumah terus baring. Tingkap bilik aku yang mengadap rumah jiran aku ni aku bukak sikit sebab nak angin masuk. Panas. Tengah leka tengok tiktok aku dengar jiran aku gossip pasal aku.

Aku bukan telinga gajah ya. Tapi jarak rumah aku dengan jiran cuma berapa meter jer. Dorang bercakap tentang anak yang aku kandung ni. Bila aku dengar betul – betul.. yang paling rancak rupanya jiran aku becerita. Wahh rupanya jiran sendiri yang buat cerita ya.

Aku bangun selak langsir dan tutup tingkap kuat – kuat. Protes tanda aku dengar. Dorang semua terdiam dan bersurai. Terus aku telefon suami aku depan mak ayah aku dan menangis. Tak sangka nama aku buruk kat kampung ni.

Lepas je aku bersalin, aku ingat dah tak ada gossip. Rupanya ada lagi, masa mak ayah aku kerja aku duduk rumah dengan anak aku berdua. Masa ni dah hari ke 30 camtu. Pantang pon ala kadar jer. Aku letak anak aku tidur kat ruang tamu. Pintu tak berkunci sebab aku tunggu adik aku balik sekolah..

Aku pergi toilet nak buang air. Keluar jer toilet aku memang terk3jut tengok jiran aku kat ruang tamu tengah duduk kat sofa. Allahu. Aku jadi marah sebab orang rempuh masuk rumah tanpa izin. Aku marah jiran aku tu sebab masuk rumah aku.

Tua ke tak memang aku marah je. Lantak lah kau sebaya nenek aku pun memang aku dah tak ada hati nak hormat. Dia selamber jer cakap “rumah orang lain boleh je mek masuk camtu” Aku punya marah terus halau dia keluar. Biadap aku, biadap lagi dia.

Mak aku balik kerja terus aku cerita kat mak aku. Mak aku cakap haritu lagi dia cuba rempuh nak masuk rumah nak spotcek betul ke aku dah bersalin. Tapi mak aku perasan mak aku sempat lah halang dia rempuh masuk.

Kalini mak ayah aku tak ada berjaya jugak dia rempuh masuk. Tak ada kerja betul. Selang beberapa hari tersebar lah cerita aku dah bersalin anak tak sah taraf. Mula lah jadi cerita orang kampung sampai orang tanya nenek aku macam – macam pasal aku. Haih apa d0sa aku dengan jiran pu4ka macam ni.

Tak habis pasal tu, ada cerita lain. ayah aku selalu borak dengan kawan dia kat depan rumah. Borak berdua jer pon. Bukan ramai. Suara pon perlahan jer. Kami kat dalam rumah pon tak dengar apa ayah aku borak dengan kawan dia kat depan rumah.

Tapi jiran aku dahsyat.. dia tegur ayah aku cakap ayah aku bising borak depan rumah. Siap cakap rumah dia ada anak kecik and ayah aku tak ada ‘komen sensss’ lagi. Ayah aku mintak maaf. Malas nak besarkan issue. Lepas kene tegur tu ayah aku dengan kawan dia borak kat belakang rumah. Jauh sikit dari jiran. Ada hutan je.

Ada satu petang. Aku dengan anak aku tidur kat bilik. Aku terjaga sebab terasa tepi bilik aku bising suara ramai orang. Aku selak langsir. Ya Allah dorang anak beranak duduk kat tepi bilik pulak dah borak borak santai petang makan goreng pisang. Tepi bilik aku ni ada macam tempat parking moto.

Tapi abang dengan ayah aku keluar guna moto jadi tempat tu lapang lah boleh duduk santai. Dorang dah selalu lepak anak beranak cucu menantu kat situ. Kami tak penah halau. Tapi sekarang aku ada anak kecik. Tengah tidur. Dengan kes dia tegur ayah aku lagi. Memang aku tak boleh sabar lagi.

Anak aku pun terjaga sebab dorang gelak ramai – ramai. Aku punya hilang sabar aku keluar. Aku memang dah tak kesah kene kutuk ke apa. Aku jumpa dorang depan – depan. Aku tunjuk 3 deret tingkap dekat tempat dorang duduk tu.

“Tu tu tu bilik. Korang hu ha hu ha pergiIah kat kawasan rumah! Yang duduk tepi bilik kami ni kenapa? Kami perIukan privacy. Haritu satu dari korang dah tegur ayah saya siap cakap kene ada ‘komen sensss’ sebagai jiran lagi.
Pastu ada anak kecik lah. Ni apa ni? Ni ada nampak singboard tempat lepak ahli keluarga ke? Ni tempat yang korang duduk ni kawasan rumah orang tau. Dekat tingkap bilik. Saya pon ada anak kecik. Tolong lah faham”

Lepastu aku beredar dorang pun masuk rumah. Sejak haritu memang aku tak senyum sikit pon kat jiran aku.. Lantak lah. Jiran macamni jenis tak sedar diri. Bila susah tak malu mintak tolong mak ayah aku.. tapi Tegur orang bukan main, dia pon buat jugak. T0xic. Rasa dia jer betul. Suka sebarkan cerita tak betul.

Haih rupanya memang wujud g3ng – g3ng makcik bawang kat kampung ni. Dulu tengok kat tv jer. Sekarang jumpa betul – betul. Dah tua – tua umur 70 – 80 pon tak insaf. Lega dapat luah perasaan ya. Sakit hati yang membuku di hati ni akhirnya dapat dilepaskan. Terima kasih ya kalau baca sampai habis. Hehehe. – Cik Strawberry (Bukan nama sebenar)